به گزارش سینماپرس، سیروس حسن‌پور درباره این قصه و ماهیت آن اظهار کرد: این سریال به بخشی از زندگی مردمان خطه سیستان و بلوچستان به‌خصوص زابل و سیستان مرتبط است و عمدتاً به فضای دامداری و کشاورزی می‌پردازد و مشخصاً گاوهای اصیل سیستانی را در نظر دارد.
وی توضیح داد: گروهی از فیلم‌نامه‌نویسان این قصه را درباره گاوهای سیستانی نوشته بود. ماجرای این‌گونه است که شخصیتی به اسم دکتر امیری در این زمینه کار می‌کند تا از انقراض این حیوان در این منطقه جلوگیری کند. پژوهشکده دام‌های خاص که حمایت نهاد ریاست‌جمهوری را دارد، پشت کار است که از این گونه‌های جانوری حمایت کند و در این مسیر مشقت‌های بسیاری را هم تحمل می‌کند.
حسن‌پور با تأکید بر مشکلات تولید این سریال عنوان کرد: تولید این کار هفت ماه طول کشید؛ فیلم‌نامه‌ای پر لوکیشن بود و هنروران زیادی حاضر بودند. فیلم‌نامه‌های سریال‌های تولیدی در تلویزیون عمدتاً کم لوکیشن هستند و جابه‌جایی کمی دارند، اما این قصه برخلاف روش‌های همیشگی جابه‌جایی بسیاری داشت.
کارگردان سریال «بادار» توضیح داد: چون زیربنای این قصه درست چیده شده بود، روند داستان استحکام داشت و من صرفاً تلاش کردم که قصه نکات مثبت برجسته‌ای داشته باشد.
حسن‌پور پیام سریال «بادار» برای مخاطب را این‌گونه توصیف کرد و گفت: آشنایی با بخش دیگری از ناشناخته‌های زندگی مردم در سیستان و بلوچستان و موضوع بی‌آبی و مشکلات هامون ازجمله پیام‌هایی است که این قصه درصدد انتقال آن به مخاطب است. حسن‌پور اذعان کرد: ساخت این سریال ازمنظر تجربی آورده‌های بسیاری برایم داشت، چون سختی‌های کار بسیار بود. پیش‌ازاین، تجربه کار با حیوانات را داشتم، اما به این شکل گسترده چنین کاری نکرده بودم. برخی قسمت‌ها را با ویژوال افکت انجام دادیم، اما حدود ۸۵ درصد کارمان واقعی بود.
ارسال نظر